Sześć finansowych KPI, które należy analizować w czasie corocznego przeglądu działalności

Planowanie przyszłości jest bardziej skuteczne, jeżeli przedtem spojrzy się wstecz. Coroczny przegląd to dobry moment na spojrzenie w lusterko wsteczne i podsumowanie poprzedniego roku. Ogląd wyników za cały rok pomaga w analizie tego, jak firma reagowała na zdarzenia zachodzące w ciągu ostatnich 12 miesięcy oraz w budowaniu wiedzy na podstawie obserwacji.

Jest to również okazja do przyjrzenia się projektom rozwojowym firmy i wyjrzenia w przyszłość. Dlatego ważne jest, aby móc odnieść się do wiarygodnych i dokładnych liczb… oraz do właściwych wskaźników KPI. Oto sześć wskaźników efektywności, które można wykorzystywać w celu przeglądu i porównania wyników między poszczególnymi latami.

Wskaźnik WCR określa kwotę zasobów finansowych konieczną do pokrycia kosztów cyklu produkcyjnego, a także do spłaty zarówno zadłużenia, jak i zbliżających się wydatków operacyjnych. Zwiększenie WCR zwykle oznacza, że firma ma mniej środków na realizację innych celów, takich jak opracowanie nowych produktów, ekspansja geograficzna, przejęcia, modernizacja lub redukcja zadłużenia. Spadek oznacza, że mniejsza część aktywów spółki jest zaangażowana w prowadzenie codziennej działalności firmy, która ma więcej środków do swobodnego rozporządzania.

Obliczenie WCR:
Zapotrzebowanie na kapitał obrotowy netto = zapasy + należności – zobowiązania płatnicze

Podczas gdy marża brutto przekazuje informacje na temat rentowności (przychód pomniejszony o koszty działalności spółki), nadwyżka operacyjna brutto (GOS) mierzy, ile gotówki pozostaje po opłaceniu wynagrodzeń i podatków.

GOS opisuje zyskowność operacyjną firmy w całym cyklu operacyjnym. Równowagę finansową przedsiębiorstwa można analizować porównując GOS z jednego roku z kolejnym. GOS może również służyć do pomiaru zysku przed opodatkowaniem, poprzez odjęcie umorzenia i amortyzacji.

Obliczenie marży brutto:
Marża brutto = sprzedaż netto – COGS (koszt własny sprzedaży)

Obliczenie nadwyżki operacyjnej brutto:
Nadwyżka operacyjna brutto = sprzedaż netto – (wynagrodzenia + podatki)

Wskaźnik ten służy do oceny zdrowia finansowego firmy oraz mierzy nadwyżkę zasobów wygenerowaną na koniec roku, która może następnie zostać alokowana na takie pozycje, jak spłaty pożyczek, nowe inwestycje lub zwiększenie kapitału obrotowego. Kwota środków pieniężnych wygenerowana wewnątrz firmy może na przykład pomóc w podjęciu decyzji odnośnie tego, czy należy wypłacić dywidendę. Coroczne obliczenie zdolności do samofinansowania pozwoli na ocenę zmiany w ciągu kilku lat finansowych. Najlepiej, jeżeli wraz z upływem czasu wykazywany jest wzrost.

Obliczenie zdolności do samofinansowania:
Zdolność do samofinansowania = zysk netto + amortyzacja, umorzenie i rezerwy.

Zapasy to wyroby gotowe będące w posiadaniu firmy, dostępne do sprzedaży; obejmują również surowce wykorzystane do wytworzenia wspomnianych towarów – jeżeli wytwarzane są samodzielnie.

W czasie gdy są niesprzedane, zapasy wykazywane są w bilansie firmy jako aktywa obrotowe. W momencie sprzedaży elementu zapasów, jego koszt bilansowy (magazynowanie, itp.) zostaje przeniesiony do pozycji kosztu własnego sprzedaży (COGS) w rachunku zysków i strat.

Ponieważ zapasy są częścią wpływów i odpływów środków z firmy, dobrze jest wdrożyć system bieżącej analizy zapasów, obejmujący kompleksową wycenę przynajmniej na koniec każdego roku.

Zapasy towarów wyceniane są w drodze fizycznej inwentaryzacji. Zapasy towarów, surowców i materiałów wykazywane są w bilansie według kosztu nabycia, natomiast produkcja w toku ujmowana jest przy użyciu kosztów produkcji poniesionych do momentu zamknięcia okresu rachunkowego.

Obliczenie kosztu własnego sprzedaży (COGS):
Koszt własny sprzedaży = zakupy + stan początkowy zapasów – stan końcowy zapasów

Małe i średniej wielkości firmy nie zawsze śledzą opóźnienia płatnicze. Są to jednak kluczowe wskaźniki, ponieważ opóźnienia płatności mogą mieć katastrofalny wpływ na sytuację finansową, a w związku z tym na zdolność firmy do kontynuowania działalności. Potwierdza to znaczenie panelu nawigacyjnego, zawierającego informacje na temat rzeczywistych płatności, a także rachunku należności i zobowiązań płatniczych.

Pomocny w związku ze śledzeniem płatności jest kluczowy, lecz słabo znany wskaźnik DSO - czyli wskaźnik cyklu regulowania należności. Wskaźnik ten mierzy średni czas zapłaty za faktury handlowe i może pomóc w ocenie zdolności firmy do otrzymania płatności w danym okresie (na przykład w ciągu jednego miesiąca). Informacje te pomogą w podjęciu działań, zanim będzie za późno, takich jak wysłanie upomnień, renegocjacje warunków płatności z dostawcami lub prognozowanie zapotrzebowania na finansowanie.

Obliczenie wskaźnika cyklu regulowania należności (DSO):
DSO = (należności / całkowita sprzedaż) * liczba dni

Weźmy następujący przykład:
Spółka ABC Ltd zrealizowała w styczniu sprzedaż towarów o wartości 50.000€, a na koniec miesiąca pozycja należności w jej bilansie wynosiła 35.000€. Wskaźnik DSO firmy to: (35.000 / 50.000) * 31 = 22,3 dni. To oznacza, że spółka ABC Ltd potrzebowała w styczniu średnio 22 dni na uzyskanie płatności po realizacji sprzedaży.

Dzięki tym wskaźnikom, firma jest w stanie nie tylko precyzyjnie ocenić swoją działalność i wyniki finansowe za okres 12 miesięcy, lecz także opracować prognozy na przyszłość. Kompletny przegląd roczny stanowi klucz do stworzenia strategii wzrostu wybiegającej w przyszłość.